Manisa’da son iki hamileliğindeki bebeklerini karnındayken kaybeden bir çocuk annesi Necla Demir, yaşadığı acıları 2 ay önce 10 günlükken sahiplendiği ve Nazlı ismini verdiği kuzusuyla atlatmaya çalışıyor. Evde bebek gibi baktığı kuzusunun altını bezleyen ve biberonla besleyen Demir, hem evde hem de sokakta kuzusuyla oyunlar oynayarak aralarında adeta anne çocuk bağı kurdu.
Manisa’nın Yunusemre ilçesi Cumhuriyet Mahallesinde yaşayan 1 çocuk annesi Necla Demir isimli kadın, biri 7 aylık diğeri 4 aylık hamileyken karnında kaybettiği bebeklerinin acısını yaklaşık 2 ay önce henüz 10 günlükken tanıştığı kuzusuyla atlatmaya çalışıyor. Nazlı ismini verdiği kuzusuna evinde adeta bebek gibi bakan Demir, Nazlı’nın sürekli altını değiştirirken, biberonla besleyip oyunlar oynuyor. Mahalledeki çocukların da sevgilisi olan Nazlı ile kurduğu bağın kendisine çok iyi geldiğini anlatan Demir, çevredeki insanların ilgisinden de oldukça memnun olduğunu söyledi.
“Ailemizin bir ferdi oldu”
Psikolojik olarak çok kötü bir dönemde kuzu Nazlı ile bir araya geldiklerini kaydeden Demir şunları söyledi: “Bundan 2 ay önce başladı. Herkes evine kedi köpek alıyor ben de kuzu alacağım dedim. Serüvenimiz öyle başladı. İlk aldığımızda direkt bana geldi. Şimdi ayrılamıyoruz. Ailemizin bir ferdi oldu artık birlikte yaşıyoruz. Bir arkadaşım bir kaç sene önce kuzu almıştı. Ben iki çocuğumu hamileyken kaybettim. Psikolojik olarak darmaduman olduğu için artık çocuk istemiyorum dedim. Olacaksa bu kuzu olacak dedim, kuzuyu aldık eve getirdik. Birlikte yatıyoruz, birlikte kalkıyoruz, birlikte yaşıyoruz. Başta herkes yadırgadı, ‘bakamazsın, edemezsin’ dediler. Zaten bana geldiğinde 10 günlüktü. Ben de ‘kendime güveniyorum, bakacağım’ dedim. 2 ay oldu herhangi bir sıkıntımız yok çok şükür. Bir oğlum var. Onunla araları çok iyi. İkisi birlikte yatıyorlar bazen benle bazen oğlumla yatıyor. Maskot oldu. İlk zamanlar motorla çarşıda gezerken bu da kucağımda herkes ilk önce köpek zannediyordu. Sonra fark edenler çok ilgi gösterdi hatta satın almak isteyenler oldu. Herkes alıştı. Ben en çok dolmuşlardan korkuyordum bizi almazlar diye. Alıştık artık. Birlikte gidiyoruz, birlikte geziyoruz. Her akşam 18.30’da motorla gezmemiz var. Çarşıya motorla gezmeye gidiyoruz, sokağa birlikte çıkıyoruz. Oldukça sevimli ve herkes de çok seviyor.” – MANİSA
